Misschien herken je het wel, je hebt verschillende gedachtes tegelijk en je weet niet welke je moet volgen. Het is als een balpen met verschillende kleurtjes waarbij alle kleurtjes tegelijk naar beneden gaan. Dat kan natuurlijk niet met als gevolg een error in je hoofd. Vaak wordt ik overrompeld door gedachtes en dingen die ik nog moet doen wat uiteindelijk teveel is waardoor ik helemaal bevries. Uiteindelijk doe ik dan helemaal niks meer. Aan de buitenkant zie je niks maar van binnen voel ik mij een computer die veel te veel programma’s heeft open staan en die oververhit is geraakt.
Pas sinds een jaar weet ik dat ik neurodivers ben en er is een wereld voor me open gegaan. En toen was ik al dertig jaar. Alles viel eigenlijk op zijn plek waarom ik ben zoals ik ben. BIj mensen die neurodivers zijn werkt het brein anders dan mensen die een ‘gewoon brein’ hebben om het zo maar te zeggen. Hierbij kan je denken aan ADHD, Autisme, hoogbegaafdheid etc. Zoveel jaren van mijn leven was ik zo gefrustreerd waarom ik niks kon afmaken, geen huis netjes kon houden en waarom het altijd chaos in mijn hoofd was. En nu snap ik het opeens. Het was echt een soort eureka moment, een moment waarbij ik me een stuk lichter voelde.
Het herkennen en erkennen van de chaos in je hoofd is super belangrijk, en daarna kan je het accepteren en het omarmen. Maar goed dat klinkt natuurlijk makkelijker dan dat het is. Het herkennen is misschien nog wel het makkelijkste maar het accepteren en het omarmen is een stuk lastiger. Vooral door de maatschappij waarin we leven. Alles moet perfect zijn en vooral niet te langzaam gaan. De maatschappij gaat veel te snel voor mensen die neurodivers zijn. Was er maar een plek op aarde waar de tijd een stukje langzamer ging, waarbij we niet zo gehaast moeten leven en waarbij er veel minder prikkels zijn die in ons hoofd binnenkomen. Ik geloof er daarom ook heel erg in dat de maatschappij één van de oorzaken is waarom het leven veel zwaarder aanvoelt voor mensen die neurodivers zijn. Dat je neurodivers bent kan ook te maken hebben met trauma uit je jeugd. Dit ontstaat al tijdens de zwangerschap van je moeder. Misschien had je moeder veel stress of waren er andere dingen aan de hand die invloed hadden op je ontwikkeling. Maar denk ook aan een bevalling wat traumatisch kan zijn. En dan ben je nog maar zo klein. Als je opgroeit kan je te maken krijgen met gebeurtenissen die invloed hebben op je brein. Traumatische gebeurtenissen, denk aan mishandeling of het overlijden van een ouder. Trauma zorgt ervoor dat jouw brein veranderd en daarom is het neurodiverse brein eigenlijk een traumabrein. En ook al heb je niet veel dingen meegemaakt in je (vroege)jeugd dan kan het ook nog eens zo zijn dat je het trauma hebt geërfd van je ouders, dit noem je epigenetica. Dus dan ben je alsnog de klos. Er zijn dus veel oorzaken waardoor je neurodivers kan zijn. Maar de gevolgen kunnen nog groter zijn, vooral als je de problemen niet herkent en niet weet hoe je er mee om moet gaan. Je kan het gevoel hebben dat je vastloopt in je leven daardoor en dat je niet goed weet welk pad je nu moet nemen.
Volg mij en blijf op de hoogte van mijn volgende blogs om meer over dit onderwerp te weten te komen. Daarnaast duik ik de diepte in over trauma uit je kindertijd en welke gevolgen dit heeft jou als volwassenen. Ik geef je tips hoe je kan kiezen voor een leven in vrijheid met een leeg hoofd.
